BURHAN DEMİRCİOĞLU
osmaniyeKadirli ilçesinde zihinsel engelli oğluyla birlikte yaşayan 87 yaşındaki depremzede Fadime Karaköse , kirayı ödeyecek durumda olmadıklarını belirtti. Yaşadıkları sıkıntıları gözyaşları içinde anlatarak, “Depremde evim uçtu. Evi yaptıramıyorum, para yok. Para yoksa ev yapmayacaklarını söylüyorlar.” .Ne yapacağımı şaşırıyorum. Kira vermeye geldik ama onu da ödeyemiyoruz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Andırın köyündenim. Bütün eşyalarım bir yerlerde kaldı.” “Köyün adı Çuhadarlı Köyü. Orada okul vardı, oraya koyduk. Kimisi kapıya bırakıldı, kimisi çalındı” dedi.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Şehit Mehmet Hallaç Mahallesi’nde 3 yıl önce beyin atardamarında pıhtı oluşması sonucu zihinsel engelli oğlu Metin Karaköse ile birlikte yaşayan 87 yaşındaki Fadime Karaköse’nin evi, yangında yıkıldı. 6 Şubat depremleri. Depremin ardından ilçe merkezine gelen Karaköse yaşlılık maaşı alırken, oğluna ise 1.874 lira maluliyet maaşı veriliyor. 10 bin lira kira ödeyen Karaköse’ye kaymakamlık kömür, aylık nakdi yardım ve gıda yardımı yapıyor. Sosyal yardım parası da alan aile, tüm bunların yetersiz olduğunu ve kirayı ödeyemeyeceklerini belirtti.
“KİRAYI ÖDEYEMİYORUM”
Zihinsel engelli 34 yaşındaki Metin Karaköse şunları söyledi:
“Zihinsel engelliyim. Eskiden çalışırdım, 3 yıl önce de çalışırdım, iyi bir insandım. 3 yıl önce beynimde pıhtı çıkınca bu duruma düştüm, çalışamıyorum. . Geçim sıkıntısı çekiyorum. Evim kiralık olduğundan çalışamadığım için kirayı ödeyemiyorum. Kira 10 bin lira. 10 “Bin liraydı ama ev sahibim 10 bin liraya verdi bana çalışamadığım için, yoksa 40-50 bin liraya kiraya verirdi. Çalışamadığım için nasıl ödeyebilirim?”
“DEPREMDE EVİM UÇTU, YAPAMIYORUM”
Depremzede Fadime Karaköse şunları söyledi:
“87 yaşındayım, evim kiralık. Kirayı ödeyemiyorum. Yaşlılık maaşı alıyorum ama yetmiyor. Evim yok, depremde evim yıkıldı. Ödeyemiyorum. kira. ev sahibi 10 bin lira istiyor. 15 şubatta ödeyeceğim diyor. hayır ödeyemem. depremde evim uçtu. evi yaptıramıyorum, var Para yok, para yoksa ev yapmayız diyorlar, ne yapacağımı şaşırdım.
“EVİ İNŞA ETMİYORUZ”
Buraya kiralamaya geldik, onu da ödeyemiyoruz. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ben Andırın köyündenim. Bütün eşyalarım tek bir yerde kaldı. Köyün adı Çuhadarlı Köyü’dür. Orada bir okul vardı ve oraya koyduk. Bazıları kapılarda kaldı, bazıları çalındı. Hastaydı, kontrol etmeye geldim, tuvalete gidemiyor, yemeğini yiyemiyordu. Kimliğimi (adres kaydını) saklayıp buraya götürdüler. Adres kaydım burada olduğu için bana hiçbir şey vermediler. Hiçbir yardım yapmadılar. Burada kaldık. Eşim ev yaptırdı. Yıllarca o evde yaşadık. Ölen kişinin tapusunun artık konut olarak kullanılıp kullanılamayacağını soruyorlar. “Tapumuz olmadığı için ev yapamıyoruz.”
